Contemporary Southwest Home

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo in mari abiecerat. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid enim de amicitia statueris causa expetenda vides. Sed in rebus nimium longi sumus. Quid, de quo nulla dissensio est?

• Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et cadu sit?
• Sic exclusis sententiis reliquorum fabolous praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
• Praeteritis, inquit, gaudeo.
• Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Quam ob rem dissentientium inter se reprehensiones non sunt vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae, contentiones concertationesque in disputando pertinaces indignae philosophia mihi videri solent.

Si enim ad populum me vocas, eum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Paulum, fabolous regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Respondeat totidem verbis. Id est enim, de quo quaerimus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quod iam a me expectare noli. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quid adiuvas? Sed plane dicit quod intellegit. Quae sunt igitur communia vobis fabolous antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Quod totum contra est. Venit ad extremum;

Duo Reges: constructio interrete. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quis istud, quaeso, nesciebat? Id est enim, de quo quaerimus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?